De nieuwe expositie heet Common Ground 2, een tentoonstelling die gaat over het vinden van binding en samenwerking. Hester: `In een warrige wereld vol individualisering is het goed elkaar te ontmoeten in een omgeving met kleur als verbindend thema.` En dat is niet gek voor een mondiale verfgigant. Een opgewekt kleurpalet lacht ons toe vanaf de slim geplaatste wanden van deze publiek toegankelijke ontmoetingsruimte, een oase van rust en kunst. En dat zomaar op de Zuidas.
Kunstactivist
`Kleur is essentieel`, zegt Hester, `kleur is energiek en staat voor de diversiteit van de samenleving. Kleur verbindt en geldt als de meest transformatieve kracht ter wereld. En dat zien we goed in deze expositie met werken van Robert Zandvliet, JCJ Vanderheyden, Friso Keuris, Hans Op de Beeck, Maria Roosen, Gijs Frieling en vele anderen. Het mooie is: kunst communiceert woordeloos. Dat maakt de persoonlijke interpretatie juist zo grenzeloos en oneindig. Een goede collectie gaat over het leven, de tijdgeest en vooral over ontmoetingen die de collectie faciliteert tussen kunstwerken en mensen. En dat in een steeds wisselende context. Al bijna een kwart eeuw zoeken we verbanden in een wereld van digitalisering waarin kunst een rol kan spelen. Als kunstactivist ben ik daarvan overtuigd. Kunst signaleert, analyseert, vervormt en veredelt. Kunst geeft geen eenduidig antwoord maar zet aan tot reflectie en discussie.`
Beeldkracht
Over de werken die hier hangen kun je uren praten. Maar ook over het rijke kleurengamma. Daar zit natuurlijk de kracht van AkzoNobel. De inhoudelijke fit kan haast niet sterker zijn. Dat kunst verhalen moet vertellen komt hier ijzersterk naar voren. Hester: `De eerste laag blijft de beeldkracht. Daaronder zitten weer lagen die je zelf kunt invullen of toelichten met behulp van onze catalogi. Dat kan een intellectuele stimulans zijn. Maar hoe ver wil je gaan? Er staan geen bordjes bij de werken, alleen namen. Mijn enthousiasme voor deze aanpak lijkt wel de drijvende kracht van een soort missionaris. Ik denk echt dat kunst de potentie heeft om mensen te verbinden. En om anders naar de wereld te kijken. Ik zie dat dagelijks in deze ruimte. Er komen hier jonge kinderen, niet-kenners en kunstkenners. Iedereen vindt hier zijn of haar eigen verhaal en kunst om van te genieten.`
Aansluiten bij het bedrijf
Vanaf de oprichting van de Art Foundation heeft Hester geageerd voor een actief kunstprogramma dat aansluit bij het bedrijf: `We zijn toen een stichting geworden met alle voordelen van dien. Ten eerste moesten we alle vestigingen inrichten: toen nog de oude Aku en Enka, Sikkens, Organon. Bij Organon ging ik verkleed als condoom de pilfabriek in. Je moest daar bacterie-werend plastic dragen. Door de jaren heen is het portfolio van AkzoNobel enorm veranderd. Daarom moet je zorgen dat de kunstcollectie niet een illustratie is van je bedrijf maar autonoom staat. En dat er samenhang is. Het is altijd ons doel geweest om zelfstandig te kijken naar wat de beste kunst is en welke kunst een raakvlak heeft met een van onze thematieken. Zoals architectuur & ruimte, de mens & zijn omgeving, en kleur & onderzoek. Verder lenen we kunst uit aan musea, zoals eerder dit jaar aan het Singer in Laren, maar ook aan internationale musea als de Tate en het MoMA. We kijken zowel naar nationale als internationale kunstenaars, en zeker interdisciplinair, dus niet alleen naar schilderijen. Het kantoor als museum? De publieke ruimte enerzijds en de kantoorruimte anderzijds zijn als communicerende vaten. De laatste jaren zijn we dynamischer geworden met inrichten. Dat hangt samen met wat er gebeurt binnen het bedrijf en in de samenleving. We willen steeds verrassen, vernieuwen en intrigeren. Een collectie waar niets mee gebeurt is als stilstaand water: dat stinkt. Je moet het in beweging houden.`
Advies
Hoe gaat het bij de vestigingen in het buitenland, hangen jullie daar ook werk op? Hester: `Daar adviseren we vooral. Ook op het gebied van lokale aankopen. Je moet zorgen dat een buitenlandse vestiging zelf het ownership krijgt en trots is. Dus niet dat wij vanuit corporate zeggen: hier heb je een leuk schilderijtje, hang maar op. Het gaat om lokaal stimuleren en intensiveren. Wat we wel doen is geregeld checken of het nog goed hangt, of er geen grote palm voor staat, of dat er ineens briefjes op hangen. We zijn een soort esthetische politie. Dat doen we met veel plezier. Want als we zoiets constateren gaan we meteen in gesprek, zo krijg je een hechtere band. We vinden het prettig als mensen iets vinden. Dat is beter dan neutraal zijn. Zo ontdekten we bijvoorbeeld dat ook eigen mensen zijn gaan verzamelen. Die nemen we mee naar galerieën en geven we advies over de Kunstkoopregeling en onderhandelen.`
Van koffiekamer tot boardroom
Waar in het bedrijf hangen de kunstwerken? Hester: `Overal, van koffiekamer tot boardroom. 75% van onze collectie is constant zichtbaar. Ook de meesterwerken, zoals onze Damien Hirst. Is de ruimte geschikt, dan hangen we het op. Alles rouleert daarbij enigszins.` Ook Thierry Vanlancker, CEO AkzoNobel weet het kunstbeleid te waarderen: `Een bedrijf is meer dan getallen en spreadsheets. De kunst weerspiegelt wie wij zijn en onderstreept onze waarden. Het is meer dan een mooi plaatje. Daarbij stemt hedendaagse kunst tot nadenken. Het stimuleert je om vragen te stellen. Juist die uitnodiging tot reflectie maakt het het waard om te investeren in een kwalitatief goede bedrijfscollectie. Niet al onze 35.000 medewerkers zijn kunstliefhebbers. Wie liever een nieuwe koffiemachine wil dan een schilderij vertel ik dat investeren in jong talent ook bij onze bedrijfscultuur hoort.`
Ontzamelen
Wordt er ook werk verkocht, geschonken of in bruikleen gegeven? Hester: `Als stichting zijn we non-profit, dus wij verkopen in principe nooit. Ook niet als iemand zegt: verkoop die Dumas of Raedecker, dan heb je je jaarbudget binnen. Nee dus. We zijn ooit begonnen met jonge kunstenaars die we een goed tehuis bieden. Je wilt geen concurrent zijn van de galeriemarkt. Je moet vertrouwen behouden. Anderzijds, de wereld verandert. Kantoorruimtes veranderen. Meer glas en open spaces. Dus minder muren. Je kunt dan overwegen om werk te verkopen van kunstenaars die het intussen helemaal gemaakt hebben. Het Volgrecht regelt dan dat de kunstenaar een deel van de opbrengst krijgt. Maar nee, dit is mijn levenstaak en die maak ik af. Het is mijn verantwoordelijkheid om de rechten van de kunstenaars te eerbiedigen en de collectie in stand te houden. Uiteraard houden we de waarde van onze kunstwerken bij. We doen verschillende waarde-metingen: aankoopwaarde, verzekeringswaarde en de huidige verkoopwaarde van kunstenaars uit de collectie in zijn geheel. Wij hebben een zeer waardevaste portefeuille.`
Art Space
Zijn er andere kunstprojecten waar AkzoNobel aan meewerkt? Hester: `Jazeker. Wij zijn sponsor van de restauratie van de Nachtwacht met onze kleurspecialisten en onze technologie. Zo kan het Rijks zijn kennis van verf naar een hoger niveau tillen. Ondertussen focus ik op het tonen van de actualiteit van de hedendaagse beeldende kunst. En dat doen we op onze unieke manier. Uit de hele wereld krijgen we aanvragen van architectenbureaus die onze Art Space als voorbeeld zien. Multinationals staan vaak recht tegenover de leuke startups. Daar heb je goeie koffie, kun je pingpongen of een rondje boksen. Iedereen is op zoek naar de menselijke maat. Vroeger liep je overal binnen voor een praatje, maar nu gaat alles digitaal. Je ziet mensen in één ruimte die elkaar mailen! Wat wij proberen is het terugbrengen van de menselijkheid. En dat kan kunst als geen ander. Wij doen dat met onze prachtige openbare kunstruimte, gratis toegankelijk, waar iedereen welkom is, scholieren, bewoners, bedrijven, medewerkers. Inmiddels ontvangen we in onze Art Space meer dan 100.00 bezoekers per jaar.` Bewijs dat de opzet gelaagd en geslaagd is. Nog niet geweest? Dan subiet naar de Zuidas.
