De rebel van de kunstwereld, Jean-Michel Basquiat (1960-1988), werkte graag en veelvuldig samen met zijn collega enfant terrible Andy Warhol (1928-1987). Er zijn maar liefst zo’n 160 werken gemaakt door hen samen, waaronder een aantal buitengewoon grote stukken.
De samenwerking tussen de twee kunstenaars was indrukwekkend. Dat zei ook Keith Haring, toen hij het duo ooit aan het werk zag: ‘A conversation occurring through painting, instead of words, two minds merging to create a third distinctive and unique mind’, noemde hij het. Wat waren we graag een vlieg op de muur geweest tijdens een van die sessies..!
De expositie in Fondation Louis Vuitton, een plek waar in 2018 nog een expositie over het werk van Basquiat was te bezoeken, richt zich volledig op deze samenwerking. Het is een afwisselende tentoonstelling, waar aanvullend ook werk is te zien dat de kunstenaars solo maakten en stukken van tijdgenoten en geestverwanten als Jenny Holzer en Kenny Scharf. Het transporteert ons terug naar de jaren 80, om precies te zijn naar de unieke art scene in New York van die tijd. Een moment in de geschiedenis waar een heleboel gaande was. Terwijl de middenklasse de stad steeds vaker verliet voor de buitenwijken, werden het centrum en de rafelranden bevolkt door een nieuwe generatie kunstenaars. De goedkope huren, grote beschikbare atelierruimtes en vrije sfeer waren te verleidelijk om te weerstaan. Een deel van hen richtte zich op ‘traditionele’ kunstvormen, anderen uitten hun creativiteit in graffiti of performance art. Het verdienmodel van velen was non-existent en menig kunstenaar leefde in schamele omstandigheden. Degenen die doorbraken in deze tijd waren echter hét bewijs dat je als kunstenaar ook bakken met geld kon verdienen. Warhol and Basquiat zijn daar twee uitermate goede voorbeelden van.
De samenwerking tussen het duo voelt vanzelfsprekend. Hoewel hun stijlen verschilden is het in de gezamenlijke werken duidelijk dat ze elkaar begrepen en aanvulden. Op een gegeven moment was de samenwerking zo hecht, dat ze bijna dagelijks aan de slag waren. Die bijna koortsige energie komt overduidelijk terug op het doek. Kijk bijvoorbeeld naar het monumentale Ten Punching Bags (Last Supper), of het acht meter grote African Mask. Ook interessant: de portretten die de twee van elkaar maakten.
De kunstenaars hadden duidelijk veel respect voor elkaar. Waar Basquiat de oudere Warhol bewonderde als baanbrekend figuur in de kunstwereld, zag Warhol hem op zijn beurt als een frisse kijk qua creativiteit. Dankzij Basquiat pakte Warhol het schilderen weer vol enthousiasme op. Basquiat: ‘Andy begon vaak met een schilderij door er een herkenbaar beeld op te plaatsen, of het logo van een product. Dat ging ik vervolgens bekladden. Vervolgens probeerde ik hem weer wat nieuws te laten maken. Zo vulden we elkaar steeds aan.’ Het resultaat is een veelzijdige mix aan thema’s, vormen en stijlen, waar je telkens weer iets nieuws in ontdekt.
Basquiat X Warhol – Painting four hands
Fondation Louis Vuitton
t/m 28 augustus 2023
Meer lezen? Bestel een losse editie of haal hem in de winkel.
