In Groningen studeerde Charlotte Rixten (29) kunstgeschiedenis en internationale betrekkingen. Daarna haalde ze cum laude haar master in Collections and Curating Practices in Edinburgh met een beurs van het VSB Fonds. Al op jonge leeftijd viel het kwartje en wist Rixten ineens wat ze wilde worden: directeur van een museum. Die droom kwam drie jaar geleden uit toen ze directeur werd van Villa Mondriaan, gehuisvest in de voormalige woning van de familie Mondriaan in Winterswijk.
Hoe kwam je tot het inzicht wat je wilde worden? Tijdens een verblijf in Parijs merkte ik dat er veel meer was dan alleen het consumeren van kunst. Ik liep door het Louvre en dacht: hier hoor ik thuis, in een museum. Al wist ik toen nog niet als wat. Ik ontdekte dat het mij gaat om de omgeving van cultu reel erfgoed. En ervoor zorgen dat het publiek voelt dat kunst in musea van iedereen is.
Niet lang na die ingeving ging jouw droom in vervulling. Ik werkte toen in Schotland en kreeg een belletje van Villa Mondriaan. Of ik interesse had om de directeur op te volgen. Ik had daar eerder als stagiair gewerkt. Je krijgt als junior directeur ook echt de dagelijkse leiding over het museum met alle vrijwilligers. Een enorm mooie kans om het vak te leren. Zo krijg je een 360 graden beeld van een museum.
Is deze organisatiestructuur iets eigens van dit museum Jazeker, dit idee is ontstaan vanuit de gedachte om jong talent te stimuleren. Met als inspiratiebron de jonge Mondriaan die hier in Winterswijk opgroeide. Wij geven jonge mensen de kans om ervaring op te doen. Musea hebben immers op verschillende niveaus een sociale functie.
Wat is jouw voordeel als jonge museumdirecteur? Dat ik heel andere ideeën heb dan mijn veelal oudere collega’s. Daar moet men soms wel even aan wennen. Villa Mondriaan is opgericht door Wim van Krimpen die destijds de oudste museumdirecteur van Nederland was. Een van zijn junior directeuren was Anne Kremers die hem opvolgde. Met ons systeem kweken we een mooie poule van talent voor heel museaal Nederland.
Wat is jouw drive om dit te doen? Mijn passie voor kunst en mijn passie om door te gaan. Je doet dit niet voor het geld, dan kun je beter handelaar worden. Ook leuk: dit is een 24/7 baan, er komt zoveel kijken bij dit werk. Maar het mooiste is toch wel de kunst zelf en zien hoe kunst leeft bij mensen. Op bezoek bij kunstenaars en samen bedenken hoe je dat werk naar buiten kunt brengen, dat is zo mooi. Tentoonstel lingen maken is sowieso het leukste om te doen.
Dus je legt verbanden tussen verleden en heden? We verbinden Mondriaan met hedendaagse kunstenaars, zowel met vernieuwers als jong talent. Die vinden we door samen te werken met een netwerk van galeries, zoals de nieuwe galerist M. Simons en Ron Mandos in Amsterdam, bekend van zijn jaarlijkse Young Blood Award. Verder zien we heel veel kunst op Instagram, naast de traditionele beurzen zoals Art Rotterdam. Die sla ik nooit over.
En de link met Mondriaan? Die moet er zijn maar hoeft beslist niet meteen in het oog te springen. Het hoeft dus niet per se een evidente neoplacisist te zijn. Juist omdat Mondriaan zo’n theoretisch kunstenaar was en vragen stelde aan de kunst, zijn wij benieuwd naar kunstenaars die ook met dat soort vragen bezig zijn. Dat is toch veel interessanter, zo’n combinatie! Zoals onlangs bij in de presentatie ‘Nocturnal‘ van fotograaf MarieJosé Jongerius met een complete nacht setting.
Wat spreekt je daarin aan? Het rafelrandje tussen natuur en mens, tussen wat wij gemaakt hebben en wat er is. Jongerius kijkt hoe de wereld gemaakt is, op eenzelfde manier als Mondriaan, die ook de waarheid achter de waarheid trachtte te vinden. Het is overigens niet nodig dat dit voor iedere bezoeker precies duidelijk is.
Wat kunnen we zien van Mondriaan zelf? In een zaal bren gen we de vroege Mondriaan, totdat hij naar Parijs gaat, waar een duidelijke breuk in zijn werk ontstaat. Hier rondom Winterswijk heeft hij ongeveer 65 werken gemaakt. Wat wij tonen zijn langdurige bruiklenen van vooral particulieren. Daarnaast hebben we een uitstekende samenwerking met het Kunstmuseum Den Haag. Zodoende kunnen wij ieder half jaar weer andere Mondriaans tonen.
Wat toont Villa Mondriaan nu? Een solo van multidiscipli nair kunstenaar Louise te Poele waarin ze de rol van de mens in relatie tot de natuur bevraagt. Zij komt hier uit de buurt maar haar werk hangt inmiddels over de hele wereld. Zij nam ook deel aan Jong & Veelbelovend, een serie waarin wij jong talent koppelen aan een vroeg werk van Mondriaan. Dat levert prachtige combinaties op.
En wat brengt het Mondriaan Jaar? De expositie ‘Mondriaan en Maris’, de erfelijke last van Simon Maris. Hij was een telg uit de bekende kunstenaarsfamilie en een goe de vriend van Mondriaan. Dat levert een bijzondere opstelling op, zeker ter gelegenheid van 150 jaar Mondriaan. Een lustrum dat we deze zomer vieren met Midzomer Mon driaan, een groot cultureel festival met overal festiviteiten en voordrachten in de treinen naar Arnhem en Zutphen.
Voor welke uitdagingen sta je met Villa Mondriaan? Met ons kleine team hebben we altijd te weinig tijd. Er is nog zoveel dat ik zou willen doen. Kunstenaars bezoeken, bruik lenen regelen, exposities maken, nieuwe projecten starten. Gelukkig hebben we een geweldige gemeente en mecenas achter ons staan. De pioniersfase ligt nu achter ons: we staan in het museumregister, we zijn lid van de museumkaart, en zo stomen we door met als ambitie om meer bezoekers te trek ken. We hebben genoeg te bieden!
Op de hoogte blijven van het laatste nieuws op het gebied van kunst? Meld je dan nu aan voor de nieuwsbrief!
