Categorieën
2020 Stories

Kunstenaar Online: Rozemarijn Westerink

Rozemarijn Westerink maakt arbeidsintensieve tekeningen. Het blad is van rand tot rand gevuld in een donker patroon. De laatste jaren beperkt Westerink zich tot één thema: de tuin. Westerink is gefascineerd door herinneringen en hoe deze werken. Ze combineert beelden uit haar herinnering met thema`s uit het collectieve geheugen. Ze tekent plekken waar ze ooit is geweest, fragmenten van een denkbeeldige tuin of de tuin uit haar jeugd. Steeds vanuit een andere hoek, of met een ander accent. Een melancholisch beeld om in weg te dromen. Geen echt bestaande plek, meer als een gedachte in je hoofd. Al zijn elementen in het beeld wel te herleiden tot concrete plekken; met de tuin van het ouderlijk huis als basis waarnaar ze steeds terugkeert.
 

rozemarijn westerink
Garden, 2016, pen en inkt, 50x65cm

 

Herinneringen

Vaste onderdelen uit haar tuin duiken in verschillende tekeningen op. Coniferen, een muur, een zwembad, een caravan. Kleine bloemen en gras in oneindig veel korte rechte streepjes. Losse grote stenen. De tekeningen zijn dicht als een oerwoud. Een bladvullend patroon van streepjes en rondjes, sprietjes en blaadjes. Dezelfde elementen komen regelmatig voorbij. Het lage muurtje, de vijver, de conifeer waar ze graag onder zat. Soms in detail, soms met meer overzicht. De tuin verandert voortdurend van uiterlijk. Soms is het duister, soms wat lichter. Soms heeft een steen de hoofdrol, dan weer een groepje bomen, het gras of de stam van een berk. Kom je met die herhaling van een beeld dichter bij de herinnering of wordt het beeld steeds meer fictief? Hoe werkt dat eigenlijk in het geheugen? Hoewel ze intussen ook werkt met andere tuinen en meer algemene beelden blijft die vraag interessant.    
 

rozemarijn westerink
Garden, 2019, pen en inkt, 80x100cm

 

Groots in details

Tijdens een werkperiode in 2019 bij Productiehuis Plaatsmaken in Arnhem experimenteerde Westerink met zeefdrukken en met een andere ondergrond dan papier: zeefdrukken op stof. Ze gebruikte de tuin van Kasteel Rosendael als inspiratie, een plek die ze ook uit verhalen van haar familie kende. “Mijn tekeningen zijn heel arbeidsintensief en dus niet zo groot. Met zeefdrukken kon ik groter werken. Het beeld veranderde ook, soms nu heel dichtbij, inzoomend op details zodat je niet meer ziet waar je naar kijkt. En deels in kleur, wat ook nieuw is. Hetzelfde fragment heb ik op rapport op stof gedrukt, als een patroon. Door op stof te werken is de tekening plooibaar.” Zo voegt die nieuwe ondergrond nieuwe elementen en mogelijkheden toe aan het werk. Grotere gebaren, andere accenten. En de waterval van Kasteel Rosendael blijft terugkomen als nieuw element in de tuin. 

http://rozemarijnwesterink.com
 

rozemarijn westerink
Cascade, 2019, zeefdruk op textiel, 300x1000cm,
installatieoverzicht (foto: Peter Cox)
Categorieën
2020 Kunstenaars Stories

Kunstenaar online: Dana Lixenberg

Fotograaf Dana Lixenberg werkte twintig jaar aan het omvangrijke foto- en videoproject Imperial Courts. Courts is een wijk in Los Angeles waar in 1992 hevige rellen uitbraken na de dood van Rodney King als gevolg van gewelddadig handelen van de politie. Ook de KMPG heeft een deel van dit werk in collectie. 

Jacko Brinkman schrijft iedere week over één van de kunstenaars uit de KPMG collectie, n.a.v. de dood van George Floyd, deze week over Dana Lixenberg. 

 

Dana Lixenberg
Kunstenaar Dana Lixenberg

In de entree ruimte van het Nederlandse hoofdkantoor van KPMG in Amstelveen staan verschillende hoogtepunten van de collectie. Je kunt er grote foto’s zien van Levi van Veluw, beelden van Johan Tahon en Matea Bakula en er hangen vier zwart wit foto’s. Het zijn twee grote en twee kleine foto’s, er staat een meisje op een kruispunt, je ziet een enorme boom, een verlaten verjaardagsfeestje en een vader met zijn dochter op zijn schoot. Op het eerste gezicht lijken het bijna willekeurige foto’s van het dagelijks leven. 

 

Dana Lixenberg, Birthday Party, 2009

De foto’s zijn onderdeel van een gigantisch project van de bekende Nederlandse fotograaf Dana Lixenberg (1964). Ruim twintig jaar (1995 – 2015) portretteerde Lixenberg de bewoners van Imperial Courts, een buurt met sociale woningbouw (public housing project) in Watts, Los Angeles. Hier, in deze omgeving, braken in 1992 hevige rellen uit nadat vier LAPD politieagenten door de rechters werden vrijgesproken van het brute geweld dat zij tegen de zwarte taxichauffeur Rodney King hadden gebruikt.
 

Politiegeweld

Juist deze week bleek eens te meer dat het politiegeweld tegen de zwarte bevolking een groot probleem blijft in de Verenigde Staten. “Een witte agent hield een zwarte arrestant (George Floyd) minutenlang op de grond door zijn knie in de nek van het slachtoffer te duwen. De man riep meerdere keren dat hij geen lucht kreeg. Omstanders riepen de agent op om van hem af te gaan, maar dat deed hij pas minuten later”. George Floyd is aan de gevolgen overleden. Een grote uitbraak van rellen zoals in 1992 zou ieder moment weer kunnen gebeuren. Mede door de grote werkloosheid en ongelijkheid is het nog steeds een tijdbom.
 
 

Dana Lixenberg Imperial Courts Chin
met zijn dochter Dee Dee, 1993

Dezelfde straten in Watts (L.A.) waren in die tijd het slagveld van het bloedige conflict tussen The Crips en The Bloods, twee beruchte bendes. In 1993 bereikte zij een wapenstilstand. 
Dit was ook het jaar dat Lixenberg contact zocht met Tony Bogard, de leider van The PJ Watts Crips Gang. Hij introduceerde haar in de buurt en langzaam maar zeker wist Lixenberg het vertrouwen te winnen van de bewoners van Imperial Courts. Zij hield contact met de gemeenschap en werkte daar tot in 2015. 
 

Imperial Courts

Op http://www.imperialcourtsproject.com/ vind je een web documentaire van Dana Lixenberg en Eefje Blankevoort over Imperial Courts, met bijdragen van verschillende bewoners. Het totale project bevat behalve de foto’s een 300 pagina’s dik boek en een video-installatie met drie grote schermen met een film van 69 minuten. De video is aangekocht door Het Stedelijk Museum Amsterdam en is daar binnenkort te zien. (vanaf 8 juni t/m 9 augustus).


 
 
Jacko Brinkman (1967) adviseert bedrijfscollecties en particulieren bij aankoop van hedendaagse kunst, is zakelijk leider van Kunstvereniging Diepenheim en organiseert pop up galerie tentoonstellingen. 
 
Meer artikelen uit de reeks kunstenaar online lezen? Klik hier!
 

 

Categorieën
2020 Stories

Kunstenaar online: Luis Xertu

Eind februari, net voordat de corona crisis uitbrak, kocht ik als adviseur met de KPMG Kunstcommissie twee grote, indrukwekkende schilderijen van de Mexicaanse kunstenaar Luis Xertu. We waren allemaal overtuigd van de kwaliteit en uniciteit van zijn werk. Wat we toen nog niet konden weten is hoe het werk, op een subtiele manier, iets vertelt over de tijd die ons te wachten stond. De titel van zijn solo tentoonstelling in Torch Gallery lichtte al een tipje van de sluier op, Renditions of impermanence (weergaves van vergankelijkheid). 
 

Luis Xertu
Luis Xertu, God`s First Creature, acryl op doek, 2016, 200 x 200 cm 

In zijn werk combineert Xertu analoog met digitaal; eerst fotografeert hij zijn modellen, die hij vervolgens met behulp van een raster op doek schildert. In Photoshop bepaalt hij daarna de compositie van de planten die hij gebruikt als omgeving. Deze worden heel zorgvuldig stuk voor stuk opgeplakt. De figuren refereren naar mythologische verhalen die gaan over tijd en veroudering, net zoals de planten dit doen, doordat deze letterlijk na verloop van tijd verkleuren. Dit kan wel tot twee jaar doorgaan. vertelt de jonge curator van de tentoonstelling, Valentijn van der Hulst. 
 

De figuren refereren naar mythologische verhalen die gaan over tijd en veroudering, net zoals de planten dit doen, doordat deze letterlijk na verloop van tijd verkleuren.
 
Doron Beuns schreef op XIBT, Contemporary Art Magazine, een interessante kijk op het werk van Xertu. Vrij vertaald schreef hij: Het leven is vluchtig en kwetsbaar. Moeder Natuur geeft en neemt, zelfs in onze welvarende en medisch geavanceerde samenleving. De COVID-19-pandemie laat zien dat dit buiten het bereik van onze collectieve verbeeldingskracht kan gaan. Luis Xertu`s solo-presentatie in Torch Gallery had in dat opzicht niet op een interessanter tijdstip gepland kunnen worden. […] Dit is waar een mogelijke bezorgdheid over de menselijke eindigheid plaatsmaakt voor de schoonheid van veroudering in de schilderijen van Xertu. Ze laten zien dat onze ervaring altijd heeft bestaan ​​op het grensvlak van deze twee domeinen. Het is aan ons waar we de nadruk op leggen, vooral in deze tijd. 
 
Luis Xertu
 
De wereld blijkt ineens minder maakbaar dan we dachten. Kunnen we schoonheid in verval zien? Of maken we er ons alleen maar zorgen om?  
Kunstenaars kunnen ons helpen richting te geven in deze nieuwe realiteit. Ze hebben ons altijd geholpen met nieuwe inzichten en zullen dit blijven doen. Kunstenaars laten ons opnieuw kijken naar de wereld die wij als vanzelfsprekend ervaren. Zo ook Luis Xertu. En we wisten het niet eens toen we de twee schilderijen voor de KPMG Kunstcollectie verwierven. Het laat de betekenis van kunst eens te meer zien. Het is de (onverwachte) toegevoegde waarde van kunst dat ons dagelijks leven verrijkt.  
 
 
Luis XertuIn 2004 kwam Luis Xertu naar Nederland en studeerde af aan de Rietveld Academie in Amsterdam in 2009. Xertu was genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst 2019 en won daar de Publieksprijs. Zijn werk was te zien in het Nederlandse paviljoen tijdens de Biënnale in Venetië en in Museum Boijmans van Beuningen. 

Meer informatie:
http://www.luisxertu.com/

Meer uit de reeks kunstenaars online lezen? Klik hier

Categorieën
2020 Stories

Kunstenaar online: Vincent Uilenbroek

De tijd dat we grote drukke evenementen konden bezoeken lijkt jaren geleden. Afgelopen februari bezocht ik met de KPMG kunstcommissie Art Rotterdam, de belangrijkste kunstbeurs voor hedendaagse kunst in Nederland. Meer dan 80 (inter)nationale galeries presenteren honderden kunstenaars in de Van Nellefabriek. Meer dan 10.000 kunstliefhebbers komen er, het is vol, 1,5 meter afstand is ondenkbaar. Hoe zal een kunstbeurs er in de nabije toekomst uit gaan zien?  
 
Dit jaar kocht ik bij Galerie Dudokdegroot twee schilderijen voor KPMG en drie werken op papier voor een privé collectie van Vincent Uilenbroek. Ik vroeg hem naar de bijzondere, zeer eigen techniek die hij gebruikt voor zijn abstracte werk en hoe hij als kunstenaar de corona crisis ervaart. 
 

Vincent Uilenbroek
Ghost Image After Glow #12

 

Vorm en restvorm 

“In essentie gaat mijn werk over het werkproces van een kunstwerk en het residu dat daarbij wordt achtergelaten. De hiërarchie van vorm en residu is omgedraaid. Dat wat normaal als irrelevant wordt beschouwd, zoals sporen van schilderkunstige handelingen, wordt belangrijk gemaakt en vormt daarmee een nieuwe abstracte beeldtaal. De sporen van verf op de studio muur bijvoorbeeld. Een wit-negatieve ruimte blijft achter wanneer een canvas wordt verwijderd. Maar ook ‘geestbeelden’ inkt restanten die achterblijven in het zeefdrukraam na het drukken” aldus Vincent.
In zijn Ghost Image After Glow-serie combineert Uilenbroek deze twee elementen. Het werk herbergt het idee van verleden, heden en toekomst. Misschien een begin, misschien een einde. Door te kijken naar het werk betreed je een mentale ruimte. Het is gevuld en leeg tegelijkertijd.  
 

Vincent Uilenbroek
Flux #8

Net als voor velen van ons heeft de corona crisis een grote impact op het werk en het leven van kunstenaars. Ik vroeg Vincent hoe hij hiermee omgaat. “Tijdens deze Corona-crisis moet de wereld reageren op wat er gebeurt. Ook de kunstwereld is op zoek hoe om te gaan met deze situatie. Ongetwijfeld zullen er dingen veranderen, maar ik hoop dat kunstenaars, galeries, musea, kunstliefhebbers en kopers de krachten zullen bundelen om de kunstwereld in leven te houden. Online shows verkoop is een manier om je publiek te bereiken. Niettemin heeft niet elk kunstwerk dezelfde uitstraling en impact op een laptop scherm als in het echt.” 
 
Uiteindelijk vertelt een kunstwerk als je er recht tegenover staat je zo veel meer. Dit geldt zeker voor het subtiele abstracte werk van Vincent Uilenbroek.  
 

Vincent Uilenbroek
Flux #6

 

Zeefdruk 

Hij vertelt verder: “Naast kunstenaar ben ik eigenaar van Studio Onvervalst en probeer ik mensen online te bereiken. Het is een platform waarin ik kunst toegankelijk maak voor een groter publiek door te werken met bekende namen middels de zeefdruk techniek. Laatst heb ik met Joost Swarte een werk gemaakt dat hij had ontworpen voor een radiomarathon van een lokaal radiostation. Het ging om een uitzending rondom corona. Het geld van de verkoop van de zeefdrukken wordt gedoneerd aan het Rode Kruis.” 
 
Laten we samen deze crises te boven komen. De kunst kan ons daarbij helpen door ons te inspireren en met nieuwe inzichten naar de wereld te kijken. 

 

Een korte studio-impressie betreft de werkwijze van Vincent Uilenbroek.

 
Eind 2020 is er een solo tentoonstelling gepland van Vincent’s werk bij Galerie Dudokdegroot in Amsterdam. 
 
Meer informatie:
http://www.vincentuilenbroek.nl 

Meer kunstenaars online lezen? Klik hier
 

 
 

Categorieën
2020 Highlights

Hendrik Nicolaas Werkman: meesterdrukker van De Ploeg

Museum Flehite herdenkt deze kunstenaar met de expositie ‘Kunst uit Noord-Nederland – Hendrik Nicolaas Werkman en vele anderen’ die vanwege het coronavirus t/m 2 augustus is verlengd.  

De Ploeg

De Ploeg werd opgericht omdat een selecte groep jonge kunstenaars zich beperkt voelde in hun mogelijkheden om zich te kunnen ontwikkelen en om hun werk op een goede manier tentoon te kunnen stellen. Ze waren het artistieke klimaat in Groninger in de jaren tien van de 20e eeuw ontgroeid en wilden een podium om vrijer te kunnen experimenteren. Onder deze kunstenaars waren Jan Wiegers, Johan Dijkstra, George Martens en Jan AltinkAltink bedacht de bijpassende naam De Ploeg voor de vereniging, omdat volgens hem ‘op het gebied van moderne kunst nog veel terrein moest worden ontgonnen’. De vereniging heeft voor de kunst in Groningen veel betekend omdat de vereniging niet veel eiste van zijn leden. De enige eis was dat leden op serieuze wijze bezig moesten zijn met kunst. Dit gaf kunstenaars de vrijheid om te durven experimenteren zonder afgebrand te worden door kritische academici. Het was door deze vereniging dat stromingen als het impressionisme en expressionisme in Groningen tot bloei kwamen. 
 

Hendrik Nicolaas Werkman
Jan Wiegers, Zittend vrouwelijk naakt (uitsnede),
litho (1947) 51 x 35 cm

Hot printing

Hendrik Nicolaas Werkman had ondertussen in 1918 door zakelijke tegenslagen zijn uitgeverij moeten verkopen, maar hij begon gewoon opnieuw op een zolderverdieping van een pakhuis in hartje Groningen. Daar drukte hij in eerste instantie pamfletten en aankondigingen voor de tentoonstellingen die De Ploeg organiseerde. Zelf durfde hij met zijn schilderijen pas in de jaren twintig deel te nemen aan deze tentoonstellingen, waar hij niet bijzonder werd opgemerkt.

Hij kreeg pas wat meer bekendheid toen hij ging experimenteren met zijn drukwerk en zelf geschreven en geïllustreerde tijdschriften ging uitgeven zoals The Next Call of de drukwerken die hij maakte voor De Blauwe Schuit, een uitgeverij waar Werkman voor drukte tijdens de oorlog.

Hij kon op die uitgaven zijn eigen stempel drukken en zorgde op zijn manier voor verlichting in de donkere oorlogsjaren. In die periode ontstonden ook de Chissidische Legendenverhalen van Joodse oorsprong die Werkman illustreerde en die nu tot zijn meest geliefde werken behoren. 
 

Hendrik Nicolaas Werkman
H.N. Werkman, Vogel voor boom, 1943,
sjabloondruk op papier, 40×25 cm, collectie Museum Flehite

Hij gebruikte een techniek die hij ‘hot printing’ noemde, waarbij hij met inktrollers in steeds verschillende kleuren over steeds andere sjablonen heen rolde. Zijn voorkeur ging uit naar voorstellingen met paradijselijke elementen zoals vogels en figuren uit de verte. Ook vuurtorens en geabstraheerde fabrieken met rookpluimen komen voor in zijn oeuvre, maar er komen ook illustraties voor met alleen over elkaar heen gelegde vormen. De eenvoud in deze voorstellingen laat de hoofdrol aan de kleuren en compositie, die de verbeeldingen op deze manier een grote zeggingskracht geven. 

 

Hendrik Nicolaas Werkman
H.N. Werkman, Hot printing,
sjabloondruk op papier, 1936, 33 x 25 cm

Uiteindelijk werd hij met zijn grafische werk opgemerkt door Willem Sandberg, eerst conservator en later directeur van het Stedelijk Museum Amsterdam. Hij organiseerde Werkmans eerste solotentoonstelling in het Stedelijk, waardoor de kunstenaar ook bij het grote publiek bekend werd. 

 
Op 13 maart 1945 werd Werkman gearresteerd omdat hij onterecht verdacht werd van illegaal politiek drukwerk. Een maand later, op 10 april, werd hij samen met negen anderen gefusilleerd. Helaas heeft hij de bevrijding door de Canadezen op 16 april in Groningen niet meer mee mogen maken.  

Museum Flehite herdenkt Hendrik Nicolaas Werkman met een expositie waarin o.a. zijn kleurrijke ‘druksels’ worden getoond. Daarnaast is er werk te zien van diverse andere Noord-Nederlandse kunstenaars. Alle werken in de expositie zijn afkomstig uit de collectie Niemeijer – Hidding die hun bruiklenen voor deze extra periode ter beschikking stellen. Voor het eerst wordt deze privéverzameling museaal getoond.  


Filpje van The Dutch featuring Job Cohen – So Long H.N. Werkman

 
Museum Flehite Amersfoort 
Kunst uit Noord-Nederland – Hendrik Nicolaas Werkman 
e.v.a t/m 2 augustus 2020 
www.museumflehite.nl 
 
Dit artikel verscheen ook in de nieuwsbrief. Ontvang je deze nog niet? Schrijf je dan hier in zodat je het leukste nieuws van de week niet hoeft te missen!