Verder kijken dan de kunstzinnige neus lang is. Dat is de opdracht die kunst-omnivoor Floris Kappelle zichzelf stelt tijdens ontmoetingen met prominenten uit de wereld van kunst en cultuur. Liefst in een prettige omgeving waar gedachten vrij kunnen zweven. Want bij een goede lunch spreekt men vrijmoediger dan in het pluche van de directiekamer. Niet de audiotour die zegt wat we moeten zien is onze leidraad, maar een frisse kijk op de kunstwereld. Deze keer: operaregisseur Pierre Audi in het Waldorf Astoria Amsterdam.

DE SMAAK VAN HET REGISSEREN

In het prachtige 18-eeuwse decor van de Maurer-zaal ontvangen we Pierre Audi tussen de wandschilderingen van schilder Jacob Maurer. Geboren en opgegroeid in Beiroet ging Audi naar school in Parijs, studeerde in Oxford, begon met werken in Londen, bereisde de hele wereld en kwam terecht in Amsterdam: ‘Hier ligt al zo’n dertig jaar mijn basis. Naast mijn werk in Frankrijk en New York blijf ik hier voor de scholing van mijn kinderen.’ Al op jonge leeftijd kreeg Audi de smaak van het regisseren te pakken. Met een brede focus op de podiumkunsten heeft ook de beeldende kunst een belangrijke rol gespeeld in zijn werk. Goede reden om hem dit jaar te vragen voor de showcase van de PAN.

TERREIN VOOR DE TOEKOMST

In een land als Libanon bestond tijdens Audi’s jeugd geen theater-traditie. Weinig muziek, geen concertzaal, weinig kunst. Alles werd geïmporteerd, zelfs regisseurs als Pasolini en Tati die Audi uitnodigde om langs te komen op school: ‘Ik had al jong een fascinatie voor internationale cultuur. Toen is mijn enthousiasme voor programmering ontstaan en de drive om voorstellingen vorm te geven. Ten tijde van de burgeroorlog zijn wij met de familie vertrokken. Ik verlangde al naar Europa, om te zien wat daar gebeurde. In Parijs en Londen en elders in Europa heb ik toen veel theater gezien. Daar kreeg ik de bevestiging dat dit mijn terrein voor de toekomst was. Ik wilde beslist iets doen met muziek. Ik heb verschillende instrumenten geprobeerd, maar zonder succes. De regie stond voor mij centraal.’ En hoe. Gedurende dertig jaar was Audi vanaf 1988 directeur van De Nederlandse Opera en tien jaar lang directeur van het Holland Festival. Een conduitestaat om U tegen te zeggen.

DE OERBASIS VAN KUNST

Vooral de archeologie kon de jonge Pierre Audi boeien: ‘Mijn ouders verzamelden op bescheiden schaal. Libanon zit natuurlijk vol sporen uit de Oudheid. Antiquiteiten hebben een grote rol gespeeld in mijn leven. En dan nu de PAN. Ik ben altijd heel enthousiast geweest over deze beurs waar mijn liefde voor Japanse prenten is ontstaan. Ik heb bijna alle edities van de PAN meegemaakt. Dit is bekend terrein voor mij, een forum waar allerlei kunstvormen samenkomen. Vanuit die gedachte heb ik meegewerkt aan de campagne. En nee, het is geen cross-over geworden tussen kunst en opera. Onze thematiek heeft te maken met wat er allemaal te zien is op de PAN. Kunstwerken die hun oorsprong vinden in de vier materialen steen, hout, glas en metaal. Die vormen de oerbasis van kunst met een cross-over tussen periodes, materialen en objecten. Het is sowieso een bijzondere mix van uitingen. Daarbij zijn we gefascineerd door elementen met een rauw randje, zoals discussies over onze planeet en hoe we daarmee omgaan. Kan een kunstbeurs een podium bieden aan het vraagstuk van klimaatverandering? Dat is de vraag. Het begin van alles zit in de natuur.’ Het campagnebeeld van de PAN is dit jaar tot stand gekomen in samenwerking met creatief duo Maria Bodil: ‘Een bijzonder leuke samenwerking die overigens geheel digitaal verliep. Iets totaal nieuws voor mij. Erg leuk om te doen. Ik wilde graag de natuur centraal stellen. Dat zie je terug in het campagnebeeld en in de showcase. Het idee is dat je op de PAN zowel oude als nieuwe kunst ziet. Voor deze editie heb ik iets bedacht dat de 21e eeuw weerspiegelt én past bij zowel Oude Meesters als hedendaagse kunstenaars.’

Ook zo’n meester is tweesterren chef-kok Sidney Schutte die onze lunch opent met een fraai vormgegeven kunstwerk van langoustine met avocado, achiote en pompoen. In deze gewijde omgeving een passend plaatje dat de zintuigen op scherp zet. Evenzo bedoelt Audi met de poster uit te drukken wat nu actueel is: ‘Na Erwin Olaf met zijn mensbeelden en Jan Taminiau met zijn kostuums zien we nu een beeld waarin de relatie wordt gelegd tussen kunst en natuur. Zo heb ik ook in mijn operaproducties dikwijls originele materialen gebruikt.’

MEESTERWERK

In zijn glansrijke carrière als operaregisseur heeft Pierre Audi een wereldnaam opgebouwd in vernieuwing. Niet zelden werden raakvlakken betreden tussen podiumkunst en de beeldende kunst. Zo werkte hij intensief samen met Karel Appel, Anish Kapoor, Georg Baselitz en Jannis Kounellis. ‘Die samenwerking zocht ik bewust op. Want het gaat dan over echte decors, dus niet fake. Zij schilderden zelf en gebruikten echte materialen. Zoals Kapoor, de tovenaar van licht en ruimte, voor de opera Parsifal van Wagner in Amsterdam. Een paar jaar daarna mocht ik nóg een Parsifal maken, ditmaal met Georg Baselitz bij de Staatsoper in München. Twee heel verschillende ervaringen en een groot voorrecht voor een regisseur om de kans te krijgen Wagners meesterwerk verder te verkennen in een compleet andere richting dan wat ontwikkeld was met Kapoor. Beide met zeer krachtige resultaten.’

Kunstenaars maken echter geen maquette, wat normaal wel gebeurt voor een opera. Audi: ‘Zoiets moet je accepteren. Je komt dan enigszins voor een verrassing te staan. Maar toch pakte het altijd goed uit. De eerste keer met Karel Appel was voor Noach, een opera met dieren, een onderwerp dat perfect paste bij het universum van Appel. Later hebben we samen de Zauberflöte van Mozart gedaan, een productie met een mooie mystieke lading. Een uitdaging om de rauwheid van Appel in balans te brengen met de verfijning van Mozart. Juist dat contrast is interessant.’

CONDITIES CREËREN

Een artistiek directeur werkt altijd samen met een groot team, maar een schilder werkt altijd alleen. Hoe bevalt zo’n samenwerking? ‘Kijk, muziek is het begin van alle opera. De componist staat centraal. Als regisseur maakte ik een synthese tussen Appel, de zangers, het orkest, de kostuum- en de lichtontwerpers. En dat is goed gelukt. Vooral als gevolg van de teamspirit. Zo kon Appel accepteren dat niet hij de ster was, maar dat zijn werk een versterkende rol speelde. Mijn rol is de condities te creëren waardoor de kunstenaars en de anderen de vrijheid hebben om hun werk neer te zetten binnen de structuur van een team. Die flexibiliteit is de reden dat ik het werken met kunstenaars zo interessant vind. Zij maken elementen waarmee ik kan schuiven op het toneel. Met een vast decor is dat lastiger. Ondertussen volgt de dirigent de partituur. Die blijft altijd heilig. De zangers acteren. En samen maken we er theater van. In die complexiteit worden alle elementen samengebracht. Dat is altijd mijn fascinatie geweest.’

MAGISCHE ONTMOETING

Dertig jaar lang was Audi verbonden aan De Nederlandse Opera: ‘Het was een spontane ontwikkelingsreis. Overigens totaal onverwacht dat ik in Amsterdam belandde. Ik kwam uit een klein theater zomaar terecht in een grote zaal. De eerste vijftien jaar bestonden internet en mobiele telefoons nog niet. Dat maakte het mogelijk iets bijzonders op te bouwen met het publiek. Zo hebben we verrassingen kunnen ontwikkelen. Die zie je weinig meer in deze tijd. Iedereen heeft alles al ergens gezien. Het mysterie van het theater was toen heel anders en opera was relatief nieuw in Nederland. We konden echt iets gaan opbouwen. Het publiek stond open voor 20e- eeuws repertoire, en niet alleen meesterwerken en populaire titels. Wat ook werd gewaardeerd was de personal touch. Door de Monteverdi-cyclus ontstond een band tussen mij en het publiek. Deze magische ontmoeting bleek de basis voor alles wat ik verder mocht ontwikkelen. Het mooie van werken voor DNO was dat ik een beleid kon uitstippelen om 400 jaar opera te vieren. Zo heb ik drie tienjarenplannen kunnen uitvoeren.

Het coveren van die vier eeuwen is gelukt. Dat maakt het echter wel moeilijk voor mijn opvolger…’

HET BELANG VAN OPERA

Kunst, opera en nu ook nog een prachtige dorade van de plancha met watermeloen, artisjok met bisque en venkel. Audi is lyrisch: ‘Geniaal dit gerecht! Alle elementen versterken elkaar. Net als bij opera: een optelsom van alle podiumkunsten die een verbinding teweegbrengt tussen die kunstvormen op het toneel. Opera kan op een zeer effectieve en emotionele manier spreken over belangrijke onderwerpen als politiek, filosofie, sociale kritiek, het belang van kunst. Zo kan opera een boodschap brengen om de werkelijkheid beter te begrijpen. Neem bijvoorbeeld de mythische spiegelingen naar onze tijd uit de Ring van Wagner. Oude Meesters blijven modern door de universele thema’s die zij ter sprake brengen. Ik vrees echter dat internet de podiumkunsten verzwakt. Tijdens covid kon je opera zien op televisie, maar het bijzondere van opera is de live beleving van orkest, stemmen en toneelbeeld. Daar moet je bij zijn. Ik heb altijd veel aandacht besteed aan de fysieke relatie tussen publiek, musici en zangers. Dat is niet te zien op een schermpje.’

TIJDLOZE ERVARING

Ooit was Audi zelf de nieuwe generatie. Nu onderneemt hij initiatieven om jonge mensen te stimuleren zich voor opera te interesseren. In deze tijden van spirituele armoede en oprukkend online gedrag is dat beslist een uitdaging: ‘Toen ik begon was ik dertig. Alles kon en ik kon mijn gang gaan. Sommige producties waren hun tijd ver vooruit. Dat werkt tegenwoordig heel anders. Hoe we opera relevant kunnen houden voor volgende generaties vergt veel inspanning en dialoog. Het gaat bij opera tenslotte om een tijdloze ervaring, een universeel sprookje dat altijd weer opnieuw kan worden vormgegeven. Zo is deze kunstvorm bedoeld om betere mensen te maken. Net als de subtiele kunstwerken die ons hier in het Waldorf Astoria worden gepresenteerd. Zoals dit prachtige dessert met kokosnoot, limoen en lychee. Smaken die heel goed werken. Zonder meer: bravo!’

Vast staat dat Pierre Audi een gigantisch stempel heeft gedrukt op de ontwikkeling van opera in Nederland. Een levenswerk. Maar hij gaat door. Nu op de PAN in de RAI Amsterdam. 

Wil je nog meer lezen over Pierre Audi en PAN Showcase? Klik dan hier om de nieuwe editie te bestellen! Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen omtrent PAN Amsterdam? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief of abonneer je op Tableau Magazine!