Harde vormen in combinatie met materialen die er zacht en verleidelijk uitzien. Sabine Marcelis tovert met materiaal en kleur functionele ontwerpen, die perfect zijn in vorm. Wereldwijd is er belangstelling voor haar werk.
Bij een laadpaal voor elektrische auto’s denk je niet meteen aan Sabine Marcelis (1996). Deze Rotterdamse ontwerper is tenslotte de koningin van het kunstzinnige design. Of het nou haar Candy Cubicles is, een kubus van giethars in verleidelijke kleuren, waarvan de materie als een kleurfilter fungeert voor licht of de lamp Mirage van breekbaar neon in een sierlijke geometrie met een stoere voet van dooraderd marmer staal. Het zijn objecten die zowel abstract en afstandelijk zijn als begeerlijk. Ongenaakbaar. Ze zijn overduidelijk door de mensenhand gecreëerd en tóch van een vanzelfsprekende en daardoor natuurlijke schoonheid. Dus als Marcelis dan in opdracht van autofabrikant Audi een laadpaal voor Amsterdam ontwerpt, dan is het meteen ook meer dan een functioneel object. Het is een kunstzinnige sculptuur waarin kleur, vorm en materiaal een drie-eenheid zijn. Meer zelfs nog, want deze schoonheid versmelt met een onverwachte functionaliteit; de laadpaal wordt een sierobject in het straatbeeld.
Sabine Marcelis voorziet alledaagse voorwerpen van magie en verwondering – dat is waarom de stijlbijbel Wallpaper haar in 2020 uitroept tot Designer of the Year. Haar oeuvre onderscheidt zich met een hoge mate van vakmanschap en perfectie. Zij breekt opzichtig met de conceptuele traditie van Dutch design door droge humor of stichtelijke maatschappijkritiek te vermijden. In haar Rotterdamse studio experimenteert ze met glas, staal, marmer en papier, met stof en hout, maar het allerliefst met kunsthars. Of ze werkt samen met de beste handwerklieden en industriële werkplaatsen. Ze ontwerpt functionele IKEA-meubels én abstracte lichtobjecten, interieurs, maar ook autonome sculpturen en dus een laadpaal.
Moments of wonder
Als geen ander weet Sabine Marcelis bijzondere kwaliteiten van een materiaal uit te buiten. Zo giet zij spiegels, krukken, lampen en tafels van kleurrijk kunsthars. Deze exclusieve Candy Cubicles zijn in trek bij musea, galeries en verzamelaars of gaan naar winkels en catwalks van luxemerken als Fendi, Burberry en Givenchy. Bijzonder aan dit keiharde materiaal is dat het zacht, bijna vloeibaar oogt met frisse, prettige kleuren. Maar verschuift je blik ook maar iets, dan oogt het oppervlak spiegelend en messcherp. Dan lijkt het wel alsof er spanning op staat. Neem haar lampencollectie Dawn of Light, waarbij een perfect ronde neonbuis in een rechthoekige voet van kunsthars is geklemd. Geen bobbel, geen luchtbel, geen kleurverschil – alleen perfectie. ‘God is in the detail’, zei ze daarover in een interview met Eigen Huis & Interieur.
‘Glas en giethars, de materialen waar ik nog steeds veel mee werk, verdragen geen fouten. Er is niets om je achter te ver schuilen. De kleinste imperfectie verstoort het beeld.’
Sabine Marcelis in Eigen Huis & Interieur
Glas en kunsthars hebben bovendien een kalmerende ton sur ton waardoor ze complementair worden. Daarmee laat Marcelis deze objecten er simpeler uitzien dan deze in werkelijkheid zijn. En ondertussen ervaar je dus een moment of wonder door dat verbluffende materiaalgebruik.
Kleur en licht gebruikt Marcelis ook als een materiaal. Ze kneedt en duwt het alsof het niet ongrijpbaar en efemerisch is. Ze heeft een voorkeur voor optimistische kleuren als ei geel, mintgroen en roze. Als het kunsthars glad en gepolijst is, ogen die snoepkleuren fel en indringend. Bij mat kunsthars oogt het dof, eerder zeepachtig. De kleuren veranderen ook met de intensiteit van het licht. Dan weer lijken haar objecten van binnen te gloeien, dan weer trekt de kleurrijke glans zich als donkere schaduw terug. Het zijn unieke kleuren die je niet eerder zag maar toch intuïtief herkent. Het raakt aan het onderbewuste. Dat is ook precies hoe ze haar kleuren kiest. Geen concept, geen filosofie. Puur op schoonheid. De minimalistische vorm van haar objecten lijkt in dienst te staan van kleur en materiaal. Met perfecte ovalen, kaars rechte hoeken of zwierige contouren creëert Marcelis een gracieuze harmonie in haar ontwerpen. Er kan niets bij, er kan niets af.
Contrast
Gek genoeg heeft de loopbaan van de kroonprinses van het stijlvolle art design een aarzelende start. In 2011 studeert Sabine Marcelis af aan de Design Academy Eindhoven met het prototype van een doehet-zelf wijnmaker. Daarvoor volgt ze een technische opleiding Industrial Design aan Victoria University in Nieuw-Zeeland, waarheen ze met haar ouders op haar negende emigreerde. Nog steeds spreekt ze Nederlands met een charmant accent. Haar eerste jaren als zelfstandig ont werper doet ze vooral freelance werk voor andere ontwerp studio’s en modemerken. Met de wijsheid achteraf kun je zeggen dat het haar ontdekkingsreis was naar een eigen handschrift.
Lees verder in de nieuwste Tableau. Bestel een losse editie of haal hem in de winkel.
