We are animals

Door

Pienk de Gaay Fortman

Met de tentoonstelling We Are Animals presenteert de Kunsthal een kunstzinnige dierentuin. Enerzijds is er ruimte voor vermaak in de vorm van bewondering voor dieren. Anderzijds uitden de kunstenaars kritiek op hoe de mens zich tot dieren verhoudt.

Zo is het controversiële werk van Maurizio Cattelan te zien. Bekend als provocateur toont hij een konijn dat verstijfd aan zijn oren hangt. Dit keer geen stunt met een banaan die aan een galeriemuur is geplakt, maar een confrontatie met het ziekelijke. Zoals Cattelan het zelf verwoordt: ‘De puurste vorm van kunst is tragedie’.

David Shrigley, *I’m Dead*, 2011, privécollectie
(foto: Anders Sunne Berg, c/o Pictoright Amsterdam)

Dieren zijn net mensen
Bij David Shrigley komen komedie en kunst samen. Speciaal voor deze tentoonstelling maakt hij een nieuwe reeks cartooneske dieren. Te zien is een foto van een staande kat die de ironische tekst “I’m dead” vasthoudt. Met als motto van Shrigley: ‘Het tegenovergestelde van kunst is niet humor maar incompetentie.’
Ook Daniel Firman lijkt met humor te spelen. Hij maakte een olifant die met zijn slurf aan de muur is bevestigd, zwevend boven de museumvloer. Het is een technische benadering van kunst, die vragen oproept over handelingen, gewicht en zwaartekracht.Vergelijkbaar maar toch anders is de levensgrote video-installatie van Douglous Gordon Play Dead; Real Time (this way) (that way) (the other way) uit 2003. Zoals de titel suggereert voert een circusolifant trucjes uit. Maar die kunstjes zou je in het wild nooit te zien krijgen.
Met We Are Animals zetten ruim dertig hedendaagse kunstenaars je dierbeeld op zijn kop, want zijn dieren net mensen of zijn mensen net dieren? Na het zien van deze tentoonstelling geef je zeer waarschijnlijk een ander antwoord op deze vraag.